Hannibal

Hannibal

Kartagina, kolonia założona przez Fenicjan w Afryce Północnej, stała się potężnym państwem dzięki bogactwu zdobytemu na handlu morskim.

W 264 r. p.n.e. starła się ona z drugim wielkim mocarstwem, Rzymem. W pierwszej wojnie punickiej wodzem wojsk Kartaginy był ojciec Hannibala, Hamilkar Borkas. Rzymianie zwyciężyli, zrównali miasto z ziemią, a na terenie państwa kartagińskiego utworzyli rzymską prowincję Afryka.

Hannibal miał 9 lat, gdy ojciec zabrał go na wyprawę wojenną do Hiszpanii. Hamilkar kazał przysiąc synowl, że do śmierci pozostanie wrogiem Rzymu. W 221 r. p.n.e. dwudziestopięcioletni Hannibal objął dowództwo nad wojskami w Hiszpanii. Zaatakował miasto Saguntum w północnej Hiszpanii i wojna wybuchła ponownie. Choć Rzymianie wysłali przeciw niemu armię, przechytrzył ich, maszerując przez Alpy do Włoch. Wyruszył z 40 000 żołnierzy i 37 słoniami (głównie po to, by przerazić wojska rzymskie), ale doprowadził do celu jedynie 26 000 ludzi i 12 słoni. Hannibal pobił Rzymian nad Trebią, Jeziorem Trazymeńskim i pod Kannami. Słynny jest okrzyk Rzymian po tym ostatnim zwycięstwie słynnego wodza: Hannibal ante portas (Hannibal u bram), wyrażający zbliżające się niebezpieczeństwo. Jeden z historyków rzymskich, Liwiusz, napisał, że Hannibal ,,był najlepszy z piechurów i jezdnych - pierwszy w bitwie i ostatni w odwrocie”.

Rzymianie stracili nadzieję na pokonanie Hannibala. Dopiero nowy wódz rzymski, Scypion, który otrzymał naczelne dowództwo w Hiszpanii, wyparł z niej Kartagińczyków, a pozniej przerzucił dzialania na teren Afryki i pokonał ostatecznie Hannibala w 202 r. p.n.e. pod Zamą. Hannibal powrócił do Kartaginy i aby uniknąć pojmanra przez Rzymian, popełnił samobojstwo.

© Ludzie.info | Kontakt

Ludzie.info