Helena Wiewiórska

Helena Wiewiórska

Przez stulecia wszelkie funkcje strażników prawa powierzano w Polsce (i nie tylko) wyłącznie mężczyznom.
Pierwszą kobietą, która pokonała przesądy i bariery tradycyjnych poglądów na rolę kobiety, i która została dopuszczona do polskiej palestry była Helena z Klonowiczów Wiewiórska. Uchwalona przez Sejm w marcu 1921 r. konstytucja uznała równouprawnienie kobiet we wszystkich dziedzinach życia społecznego narodu, obalając w ten sposób zasadnicze przeszkody i stwarzając przesłanki umożliwiające kobietom ubieganie się o wszystkie funkcje.

Helena Wiewiórska, od roku 1925 pierwsza w Polsce kobieta – adwokat, urodziła się 2 września 1888 r. w Zgierzu. Studiowała prawo w Szwajcarii, a następnie w Petersburgu. W 1919 r. została aplikantką adwokacką. Swoim uporem, znajomością teoretyczną prawa i rzeczowością poglądów zdobyła uznanie nawet najbardziej zagorzałych przeciwników pierwszej kandydatki na obrońcę. Mecenas Wiewiórska uważała, że jej obowiązkiem jest nie tylko uczciwa obrona oskarżonego, ale również niesienie mu pomocy.

Była wszechstronnie wykształconą humanistką. Głosiła, że na winę oskarżonego składa się mnóstwo czynników tkwiących również w splocie stosunków społecznych. Pracowała w Towarzystwie Opieki nad Więźniami, opiekując się rodzinami skazanych, a także rodzinami więźniów politycznych. Powierzano jej wiele funkcji społecznych. Była m.in. wiceprzewodniczącą Zrzeszenia Kobiet z Wykształceniem Prawniczym. W 1934 r. na walnym zebraniu Zrzeszenia Prawników po raz pierwszy wybrano kobietę na członka sądu dyscyplinarnego Rady Adwokackiej. Została nim Helena Wiewiórska.

Oprócz pracy zajmowała się również rozważaniami teoretycznymi. Ogłosiła kilkanaście prac, m.in. „Odpowiedzialność karna osoby prawnej”, „Prawo do dziecka”, „Psychologia więźniów”. W czasie powstania bomba zburzyła dom Heleny i Jerzego Wiewiórskich, a 2 września 1944 roku zginęła na Czerniakowie ich jedyna córka Alina, pełniąca służbę łączniczki. Po wojnie Helena Wiewiórska podjęła pracę prawnika w Zarządzie Miejskim ministerstwa Warszawy. Była jednym z założycieli Zrzeszenia Prawników Demokratów. Pracowała cicho, skromnie, z zapałem. Zmarła 9 kwietnia 1967 roku.

© Ludzie.info | Kontakt

Ludzie.info