Święta Matka Teresa z Kalkuty

Matka Teresa z Kalkuty

Kalkuta – wielkie miasto otoczone hektarami slumsów. Na chodnikach ludzie zwinięci w kłębek, czasem wyciągnięci, przytuleni do muru kamienicy, wciśnięci w jej zakamarki. Umarli albo umierający. Nikt nie zwraca na nich uwagi. Iluż tam było białych, iluż chrześcijan, a dopiero ona pochyliła się nad człowiekiem umierającym, którego zżerają muchy, mrówki i szczury, i zaprotestowała.

Nie przekonywała, nie nauczała, nie nawracała, tylko uprosiła, by jej przydzielono kawałek izby dla umierających, zbierała ich i przytulała do serca, całowała, karmiła, myła, trwała przy nich, gdy konali. Czy pokonała problem? Czy jest możliwe, by zebrać wszystkich umierających na ulicach tego kilkumilionowego miasta?

Oczywiście, że nie. Ale stała się symbolem. Przypomniała o prawach człowieka i jego godności. Mówiono o niej „Święta żebraków”. W Indiach, gdzie żyła i pracowała prawie 70 lat, nazywano ją po prostu Matką. Starała się zawsze być tam, gdzie jej potrzebowano. Na równi z Mahatmą Gandhim jest symbolem Indii.

Była założycielką Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości. Laureatka Pokojowej Nagrody Nobla w 1979 roku. Gdy dowiedziała się, że została uhonorowana tą nagrodą, powiedziała: „Nie jestem tego warta”. Jeśli nie Ona, to kto? Odeszła 5 września 1997 roku. Miała 87 lat. Matka Teresa z Kalkuty. Osierociła najbiedniejszych z biednych.

4 września 2016 roku Matka Teresa z Kalkuty została ogłoszona świętą przez papieża Franciszka.

© Ludzie.info | Kontakt

Ludzie.info