Wojciech Oczko

Wojciech Oczko

Ten wybitny, a tak mało znany polski lekarz, jeden z głównych twórców medycyny polskiej, urodził się w 1537 r. Był synem warszawskiego kołodzieja. Studiował w Akademii Krakowskiej, a następnie na uniwersytetach w Padwie i Bolonii, gdzie uzyskał doktorat z medycyny. Po powrocie do Warszawy, w 1569 roku, rozpoczął praktykę lekarską, stając się wkrótce najbardziej cenionym lekarzem w mieście. W 1576 r. król Stefan Batory uczynił go swoim lekarzem nadwornym. Później pełnił tę funkcję także na dworze króla Zygmunta III.

W 1578 . w Krakowie ukazało się dzieło Wojciecha Oczki „Cieplice” o wodach mineralnych i leczeniu uzdrowiskowym. Jako pierwszy określił w nim wskazania i przeciwwskazania dotyczące tego sposobu leczenia. Zalecał też łączenie leczenia uzdrowiskowego z doborem odpowiednich lekarstw. Stąd Oczko uważany jest za ojca polskich balneologów.

W dziele pt. „Przymiot, czyli niemoc dworska” obalił wiele przesądów dotyczących groźnej i tajemniczej wówczas choroby – kiły.

Oprócz rozważań ściśle związanych z chorobą poruszył też sprawy bardziej ogólne, odnoszące się do higieny życia codziennego i etyki. Obie książki były napisane w języku polskim i podawały pierwszą polską terminologię medyczną.

Wojciech Oczko zmarł w 1599 roku, przy czym dokładna data nie jest znana.

© Ludzie.info | Kontakt

Ludzie.info